Kan de natuur rechten krijgen?
Op dinsdagavond 21 maart was ik samen met Henry Kuppen en Ruth van Dijken aanwezig bij de lancering van het boek ‘Rechten voor de Natuur’ van Jessica den Outer ✊🌳⚖️. Het boek gaat in op een van de snelst groeiende juridische bewegingen ter wereld, waarbij de sleutel ligt bij burgerbewegingen. Ik kijk terug op een mooie inspirerende avond met dito sprekers.
En het antwoord op de vraag… Ja het kan! Dat werd duidelijk aan de hand van voorbeelden uit onder andere Nieuw-Zeeland, Colombia en Spanje. Zal Nederland volgen?
Rechten voor de Natuur
Het boek “Rechten voor de Natuur” van Jessica den Outer gaat over de opkomst van de natuurbeweging en het idee om juridische rechten toe te kennen aan de natuur. Den Outer bespreekt hoe dit idee steeds meer terrein wint in de wereld, en onderzoekt de theoretische en praktische implicaties van deze benadering. Ze beschrijft hoe het verlenen van juridische rechten aan de natuur kan bijdragen aan het beschermen van ecosystemen en het behoud van biodiversiteit. Daarnaast gaat ze in op de uitdagingen en obstakels die gepaard gaan met het implementeren van deze benadering. Het boek biedt een interessante kijk op een opkomend fenomeen in de natuurbescherming en nodigt de lezer uit om na te denken over de relatie tussen mens en natuur en hoe we deze kunnen verbeteren.
Stone en de Sierra Club streden tegen Disney
Eén van de voorbeelden die Jessica den Outer tijdens haar boekpresentatie aanhaalde was de zaak van professor J. David Stone en de Sierra Club tegen Disney.
Professor J. David Stone was een vooraanstaande ecologist en hoogleraar aan de Universiteit van Californië, Santa Barbara. Hij was een toonaangevend expert op het gebied van ecologie en milieuwetenschappen en een gepassioneerd verdediger van de bescherming van de natuur. In de jaren ’60 en ’70 speelde hij een cruciale rol bij het behoud van het Sierra Nevada-gebergte in Californië en de bescherming van het Mineral King-gebied tegen de ontwikkeling van skiresorts.
In de jaren ’60 ontdekte Disney dat het Mineral King-gebied een perfecte locatie zou zijn voor een skiresort en begon plannen te maken voor de ontwikkeling ervan. Het plan omvatte de bouw van liften, wegen en hotels, evenals de installatie van een skiliftsysteem dat zou leiden tot de bouw van meer dan 27 kilometer aan skihellingen. De Sierra Club, een toonaangevende natuurbeschermingsorganisatie, verzette zich tegen de ontwikkeling van het skiresort en werkte samen met professor Stone om het gebied te beschermen.
Stone en de Sierra Club streden tegen Disney en hun plannen voor het skiresort, waarbij ze zich richtten op het behoud van het natuurlijke landschap van Mineral King. Ze stelden dat het gebied te waardevol was om te worden ontwikkeld en dat de bouw van een skiresort zou leiden tot vernietiging van het milieu en de ecosystemen in de regio.
De strijd tussen de Sierra Club en Disney werd een belangrijk punt van discussie en leidde uiteindelijk tot een rechtszaak in 1971. Stone en de Sierra Club wonnen de rechtszaak en de ontwikkeling van het skiresort werd verboden. Dit was een belangrijke overwinning voor de natuurbeschermingsbeweging en benadrukte het belang van het beschermen van kwetsbare ecosystemen.
Professor Stone werd later benoemd tot lid van de National Academy of Sciences en ontving vele prijzen voor zijn werk op het gebied van ecologie en milieuwetenschappen. Zijn inspanningen om Mineral King te beschermen, hebben geholpen om het gebied te behouden voor toekomstige generaties en zijn erin geslaagd om de nadruk te leggen op het belang van het behoud van de natuurlijke omgeving.
Het werk van professor Stone, de Sierra Club en andere natuurbeschermingsorganisaties is nog steeds relevant en hun inspanningen zijn een inspiratie voor toekomstige generaties om de natuur te beschermen en te behouden.
